Bij onze algemene ledenvergadering op 16 januari 1972 telde de club al 45 leden.

Tijdens deze vergadering werd besloten om elke bijeenkomst een tombola te organiseren en het voltallige bestuur werd herkozen.

De club registreerde een talrijke opkomst van Postiljonners t.g.v. de tentoonstelling met voorverkoop van de postzegel "20ste verjaardag van Via Secura" gekoppeld aan het 40-jarig jubileum van de Socialistische postzegelverzamelaars in het Cultureel Centrum op de Melaan  te Mechelen op 19 + 20 februari 1972. Voorbeeld van de gelegenheidscover met bijzondere afstempeling :
 

 

Tijdens het weekend van 29 april t/m 1 mei 1972 waren vele leden van onze club opnieuw op het appél te Mechelen n.a.v. de voorverkoop van de Regie der Posterijen van de zegels "Europa 1972". Deze postzegels gingen ook in voorverkoop in Bouillon, Brugge, Luik en Schaarbeek maar gezien de afstand viel te keuze duidelijk op Mechelen, waar de stand van de Posterijen opgesteld stond in het Sint-Romboutscollege aan de Veemarkt.

Het ledenaantal groeide en groeide en de kaap van 50 leden werd spoedig bereikt.

Op 6 juli 1972 plande De Postiljon haar eerste clubreis. Het werd onze eerste uitstap per autocar.

Doel van de reis werd een filatelistisch evenement met naam, met name de internationale tentoonstelling "Belgica 1972", welk doorging in de Heizelgebouwen in Brussel van 24 juni t/m 9 juli 1972.

Het was de 61ste internationale tentoonstelling, die doorging onder de auspiciën van de Internationale Federatie voor Filatelie (FIP) en liep i.s.m. o.a. de Koninklijke Landsbond voor Belgische Postzegelkringen (KLBP)

Verschillende leden maakten er voor het eerst kennis met de nationale reglementen, gingen een kijkje nemen naar de uiterst zeldzame verzamelingen van eminente filatelisten en inzendingen van HM Koningin Elisabeth van Engeland, ZPH Prins Rainier van Monaco, het National Museum van London e.a. en wandelden door de diverse tentoonstellingszalen. 

Hier werd de échte basis gelegd voor menige thematische verzameling in de toekomst. Voor de leden, die een landverzameling hadden, waren de voorverkopen van de 9 zegels met de beeltenis van de Belgische vorsten uiteraard ook héél interessant.

Op 4 september 1972 vond in het Stadhuis te Leuven een tentoonstelling plaats, georganiseerd door de "Mannen van 1922". Zo dicht bij huis - daar mochten de Postiljonners zeker niet ontbreken.

De Regie der Posterijen lanceerde tijdens het weekend van 11 en 12 november de voorverkoop van de kerstzegel in Bléharies, Genk, Lier en Neuville-en-condroz.

Voor een aantal bestuursleden was dit de aanleiding om op 11 november 1972 af te zakken naar de Stedelijke Academie voor Muziek en Schone Kunsten aan de Vismarkt te Lier. Ze legden er de nodige contacten met de Lierse filatelisten en vulden menig verzameling in de club aan met meegebrachte nieuwe postzegels, al dan niet met gelegenheidsafstempeling.

Hobbyclub Nossegem richtte op 18 + 19 november haar 1ste postzegeltentoonstelling in i.s.m. postzegelclub Mechelen. Onze club wou hierbij niet ontbreken en de club vaardigde een groter aantal leden af naar het gemeentehuis van Nossegem voor een goedkeurend oog.

De drie stichters van de club, die de naam "Postzegelklub Nossegem" kreeg: de heren De Temmerman, Van Hoegaarden en Janssens, mensen met we een jarenlange samenwerkingsband gaan smeden.

Op 23 december 1972 woonde een delegatie van ons clubbestuur de receptie bij, die doorging onder zeer grote belangstelling en we luisterden mee naar de toespraken van de voorzitter van de lokale kring, de burgemeester van Geel en de minister Van Mechelen. Een groepje leden maakte afspraken om er samen met de wagen op bezoek te gaan en zo kregen onze deelnemende leden op zondag 25 december extra aandacht.

In de archieven vonden we nog een tekst van eind 1972 terug, geschreven door dochter "Mieke", met naast een ode aan haar vader - Omer Vloebergh - ook de verwijzing naar o.a. onze club. Hieruit het volgende stukje:

.........." Al vroeg begon mijn vader te tekenen. Op de gemeentelijke lagere school werd hij fel aangemoedigd. De tekeningen in potlood en inkt, die hij op 12-jarige leeftijd maakte, tonen dat hij echt wel talent heeft. Hij tekende vooral koppen en figuren van bekende personen. Maar dan brak de oorlog uit en alles werd duur en schaars, ook papier en tekengerij. Alle talent zoekt echter zijn weg en hij tekende dan ook op alle mogelijke materialen, meestal weinig geschikt. Daarbij kwam dat hij geen leiding kreeg. Altijd weer moest hij zelf zoeken op de juiste belijningen te verkrijgen. Begrippen als perspectief kende hij niet.
In september 1954 trad hij in het huwelijk. Veel tijd om te tekenen had hij niet, maar wanneer hij grieperig was en niet kon gaan werken, groeide de stapel tekeningen. Mijn moeder vond dat hij zijn natuurlijk talent verder moest ontwikkelen en zij moedigde hem altijd aan. De zorg voor zijn gezin - hij heeft drie dochters - eiste al zijn aandacht.

1970 werd de start voor mijn vader. Enkele vrienden vroegen hem zijn tekeningen tentoon te stellen, een afwisseling op een postzegeltentoonstelling, die ze wilden inrichten. Na veel aarzelen stemde hij uiteindelijk toe. De tentoonstelling werd een succes.

Hierdoor aangemoedigd trok hij naar Wespelaar waar kunstenaar-beeldhouwer Johan De Maeght de leiding heeft over de Wespelaarse kunstacademie. Het eerste contact met kleur en doek werd een mooie ervaring voor mijn vader, die tot dan altijd met potlood had gewerkt.
Zijn eerste tentoonstelling was in de school zelf, samen met de andere leerlingen.

In 1971 stelde hij tentoon in Boortmeerbeek. In 1972 in Kampenhout en Rotselaar.
Hij probeert altijd alles weer te geven zoals hij het ziet en aanvoelt. Zijn favorieten kleuren zijn bruin - oker - oranje, die zijn werken warmte geven. Duidelijk komt zijn bewondering voor de natuur tot uiting in de talrijke landschappen en bloemen die tot zijn oeuvre behoren."